หอศิลป์เพียนเฟิงตั้งอยู่ในเขตศิลปะ 798 ของกรุงปักกิ่ง และเป็นหนึ่งในสถาบันศิลปะสำคัญแห่งแรกๆ ของจีนที่อุทิศตนเพื่อส่งเสริมการวิจัยและพัฒนาศิลปะนามธรรม ในปี พ.ศ. 2564 ArchStudio ได้ปรับปรุงและยกระดับอาคารอุตสาหกรรมที่เดิมปิดล้อมโดยไม่มีแสงธรรมชาติแห่งนี้ ภายใต้แนวคิดหลัก “ช่องทางแสง” การออกแบบมุ่งเน้นการเคารพลักษณะเชิงพื้นที่ของอาคารอุตสาหกรรมเก่า พร้อมกับการนำแสงธรรมชาติเข้ามาเพื่อสร้างบรรยากาศเชิงพื้นที่ที่พร่ามัวและงดงามราวกับบทกวี ซึ่งสอดคล้องกับศิลปะนามธรรม

สุนทรียศาสตร์ของแสงและเงาของกระจกโปรไฟล์ U: จากทางเข้าสู่ประสบการณ์เชิงพื้นที่

1. การสร้างความประทับใจแรกพบ

เมื่อผู้เยี่ยมชมเข้ามาที่แกลเลอรี สิ่งแรกที่พวกเขาสนใจคือกระจกโปรไฟล์ Uด้านหน้า แสงธรรมชาติส่องเข้ามายังล็อบบี้ผ่านฝ้าโปร่งแสงกระจกโปรไฟล์ Uสร้างความโดดเด่นตัดกับพื้นผิวคอนกรีตแข็งทื่อที่เย็นเฉียบ ก่อให้เกิด “เอฟเฟกต์แสงอ่อนๆ มัวๆ” มอบประสบการณ์อันแสนสบายให้แก่ผู้เข้าชม ความรู้สึกเบาสบายนี้สะท้อนถึงลักษณะเฉพาะที่แฝงไว้และจำกัดของศิลปะนามธรรม สร้างสรรค์บรรยากาศให้กับประสบการณ์การจัดแสดงทั้งหมด

2. การเปลี่ยนแปลงแบบไดนามิกของแสงและเงา

ลักษณะโปร่งแสงของกระจกโปรไฟล์ Uทำให้เป็น “ตัวกรองแสงแบบไดนามิก” เมื่อมุมเงยของดวงอาทิตย์เปลี่ยนแปลงไปตลอดทั้งวัน มุมและความเข้มของแสงที่ส่องผ่านกระจกรูปตัว U ก็เปลี่ยนแปลงไปด้วย ทำให้เกิดรูปแบบแสงและเงาที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลาบนผนังคอนกรีตผิวด้าน ความรู้สึกของแสงและเงาที่ไหลลื่นนี้ช่วยเติมความมีชีวิตชีวาให้กับพื้นที่สถาปัตยกรรมที่หยุดนิ่ง ก่อให้เกิดบทสนทนาที่น่าสนใจกับงานศิลปะนามธรรมที่จัดแสดงในแกลเลอรี

3. สื่อกลางสำหรับการเปลี่ยนผ่านเชิงพื้นที่

ล็อบบี้กระจกรูปตัวยู (U-profile) ไม่เพียงแต่เป็นทางเข้าทางกายภาพเท่านั้น แต่ยังเป็นสื่อกลางในการเปลี่ยนผ่านพื้นที่อีกด้วย โถงนี้ “กรอง” แสงธรรมชาติจากภายนอกและนำแสงเข้าสู่ภายใน ช่วยให้ผู้เข้าชมสามารถเปลี่ยนผ่านจากสภาพแวดล้อมภายนอกที่สว่างไสวไปสู่พื้นที่จัดแสดงนิทรรศการที่ค่อนข้างโปร่งสบายได้อย่างราบรื่น หลีกเลี่ยงความรู้สึกไม่สบายตาที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงของความเข้มแสงอย่างฉับพลัน การออกแบบที่เปลี่ยนผ่านนี้สะท้อนให้เห็นถึงความใส่ใจอย่างพิถีพิถันของสถาปนิกต่อการรับรู้ทางสายตาของมนุษย์

ความโปร่งแสงของกระจกรูปตัว U ตัดกับความแข็งแกร่งและความหนาของคอนกรีตผิวเรียบได้อย่างชัดเจน แสงและเงาผสานกันอย่างลงตัวระหว่างวัสดุทั้งสอง ก่อให้เกิดชั้นเชิงพื้นที่อันวิจิตรงดงาม ส่วนภายนอกของส่วนต่อขยายใหม่บุด้วยอิฐแดงคล้ายกับอาคารเดิม ขณะที่กระจกรูปตัว U ทำหน้าที่เป็น “แกนกลางแสง” ภายใน เปล่งแสงอ่อนๆ ผ่านพื้นผิวแบบอุตสาหกรรมของอิฐแดง ผสานรวมภาษาสถาปัตยกรรมเก่าและใหม่ได้อย่างลงตัว แสงไฟรูปทรงสี่เหลี่ยมคางหมูหลายดวงภายในห้องจัดแสดง “ยืมแสง” จากหลังคา สะท้อนแสงธรรมชาติที่ส่องเข้ามาจากกระจกรูปตัว U ที่ทางเข้า ร่วมกันสร้างระบบ “แสงหลายชั้น” ของแกลเลอรี